loading...
ایرانگردی و ایرانشناسی طبیعت گردی، مطالب خواندنی و ...... برگزار کننده تورهای ملی دوچرخه سواران، کوهنوردان و میهن پرستان اقوام ایرانی
آخرین ارسال های انجمن
GreenCyclist بازدید : 3123 نظرات (0)


 

وقتی تنها گزینه های موجود جهت اقامت در شهر، مسافرخانه های کثیف و برپا کردن چادر (کمپینگ وحشی) باشد، چاره کار برای یک دوچرخه سوار خسته چیست!؟ راهنمایی بخواهید، این کمترین کاری ست که می توانیم برای شما انجام دهیم. آن را با ولگردی اشتباه نگیرید، همان گونه که ویلی ویر اشاره دارد: "این، جا انداختن لطف و مهربانی ست." 


در این جا مکان هایی امن و رایگان را برای اقامت و استراحت شبانه شما نام می بریم:


 

کلیسا ها: سر زدن به کلیسا در هر شهر کوچکی در نهایت می تواند منجر به یافتن شخصی که مکان امنی برای اقامت شبانه در اختیار تان قرار دهد گردد. می توانید در کنار کلیسا کمپ خود را دایر کنید و یا حتی کیسه خواب خود را در داخل محراب کلیسا پهن کنید، ممکن است به دعوت کشیش شب را در خانه وی و نزد خانواده کشیش سپری کنید! این امکان در اغلب کلیسا های جهان، همه و همه، از آفریقا، مکزیک، شرق اروپا تا آسیای جنوبی، آمریکا و حتی ایالات متحده برقرار است. 


 

مدارس: و باز هم مدرسه! بله، اگر در شهر کوچکی گیر کرده اید مدارس نخستین مکان هایی هستند که می توانید در کنار آن توقف کنید. در بیشتر موارد اجازه خواهید داشت دوچرخه خود را وارد یک کلاس درس نموده و کمپ خود را بر پا کنید. که خیلی بهتر از چپاندن وسایل تان در اتاق کوچکی از یک مسافرخانه شلوغ است. زمانی که همه کارکنان و دانش آموزان مدرسه را ترک می نمایند، نگهبان یا سرایدار مدرسه معمولن مشکلی در پذیرفتن شما تا زمانی که جرقه حرکت جاده را در اوایل روز می زنید، نخواهد داشت. 


 

مساجد و آرامگاه ها: معمولن در هر شهری یک یا چند مسجد و محل زیارتی بزرگ یافت می شود. شاید چنین امری متداول نباشد ولی به لحاظ امنیتی که چنین اماکنی دارند محل مناسبی برای برپایی کمپ و اقامت شبانه شما می باشند. ممکن است اتاقی را با امکانات پذیرایی کامل در اختیار تان قرار دهند و یا در محوطه آرامگاه اجازه اقامت شبانه داشته باشید. 



 
رستوران ها: نقاط زیبا و مناسب بسیاری در کنار رستوران های داخل شهر و رستوران های جاده ای برای کمپینگ خواهید یافت. و خواهید توانست از امکانات بهداشتی و خدماتی آن بهره مند شوید. 



 
دفاتر مهاجرت: دفاتر مرزی راه دور در کشور های کمتر توسعه یافته گزینه کمپینگ خوبی ست. مقامات ادارات مهاجرتی به لحاظ یکنواختی و خستگی از مشغله کاری شان از پذیرفتن مهمانان تازه و اسکان دادن آنان خوشحال می شوند. و ممکن است تا امکاناتی مانند دوش آب گرم، پخت و پز، اینترنت و.. را در اختیار تان قرار دهند. 



 
پاسگاه پلیس: پاسگاه و یا باجه های پلیس شاید یکی از امن ترین نقاطی باشد که بتوانید با هماهنگی از پیش، نقطه ای مناسب در آن حوالی بیابید. این امر در همه جا و در هر قرار گاهی صادق نیست! پیش از کمپینگ، با مامورین پلیس هماهنگ کرده و از امنیت محل و میزان تمایل آن ها برای استراحت شبانه خود جویا شوید. در نا امن ترین و فاسد ترین شهر های دنیا نیز ممکن است از استقبال و تامین امنیت تان توسط پلیس بهره مند گردید. 



 
ایستگاه های گاز: یکی از بهترین گزینه های موجود در کشور هایی همچون ترکیه، برزیل، آرژانتین، شیلی و.. ایستگاه های گاز است، مناطق پوشیده از چمن مناسب برای چادر زدن و مجهز به توالت، دوش حمام و دسترسی وای فای. در ایران تفاوت چندانی میان این اماکن و پمپ های بنزین وجود ندارد و در صورت ناچاری (گیر افتادن در مسیر های بین شهری) پناهگاه شبانه خوبی است. 



 
ایستگاه های آتش نشانی: مسیر ترانس آمریکا (مسیر اختصاصی دوچرخه) در سر تا سر ایالات متحده برای همه ایستگاه های آتش نشانی که در های خود را به روی دوچرخه سواران باز می کنند آشنا ست. آتش نشان های مکزیکی، آمریکای مرکزی و جنوبی بسیار به مهمان نوازی از دوچرخه سواران مشهورند. در ایران نیز ایستگاه های آتش نشانی دارای محوطه مناسب و محفوظی است که در آن عزیزان آتش نشان به طور شبانه روز آماده به کار می باشند. احتمال آن که آتش نشانان ایرانی در ایستگاه های آتش نشانی نیز پذیرای حضور شما باشند بسیار بالا ست.



 

افراد به نظر نوع دوست، کمک گر و با ذکاوت: اگر به راستی نا امید از یافتن مکانی مناسب برای استراحت شده اید، از هر دکان دار در شهر و یا به طور تصادفی از افراد در خیابان سوال کنید. تنها لازم است که بگویید از کدام شهر یا کشور آمده اید و به دنبال مکانی امن برای خواب و استراحت می گردید. 


از مشاهده نهایت توجه و کمک رسانی مردم شگفت زده خواهید شد. ممکن است در نهایت با هر چیزی، از یک انبار خالی گرفته تا یک خانه با اتاقی راحت برای پذیرایی از مهمانان روبرو شوید. شانس خود را امتحان کنید. 



 
مراکز بهداشتی و درمانی: این مراکز محلی یا روستایی نیز گزینه های قابل توجهی هستند. پزشکان مسئول در مناطق دور افتاده معمولن از دیدار و گفتگو با یک خارجی یا غیر بومی هیجان زده و خوشحال می شوند. 



 
فروشگاه های دوچرخه و اماکن ورزشی: شاید چندان کاربردی به نظر نرسد، اما بسیاری از دوچرخه سواران با پرس و جو از فروشگاه های محلی دوچرخه و اماکن ورزشی توانسته اند مکانی مانند یک حیاط خلوت را که بتوان از آن بعنوان اردوگاه استفاده کرد، بیابند. گویا، این روش به خوبی کار می کند. 



 
هتل ها: آره رفیق، داری فکر می کنی! نه، منظور ما این نیست که وارد یک هتل شوید و برای یک اتاق در آن هتل هزینه ای بپردازید. البته این به بودجه و خواست شما بستگی دارد. می توانید در محوطه هتل کمپ خود را بر پا کرده و با هماهنگی هتل دار از امکانات هتل استفاده نمایید. این نسخه ها کار می کند و جای تعجب ندارد که اگر انسان خوش شانسی باشید، ممکن است صاحب هتل اتاقی را به طور رایگان برای شب در اختیار تان قرار دهد. 



 

پارک شهر ها: پارک شهر ها به عنوان نقاط کمپینگ برای دوچرخه سواران و دیگر مسافران در بسیاری از شهر های کوچک و بزرگ جهان مورد استفاده قرار می گیرند. اگر چنین منطقه ای در یک پارک محلی تعبیه نشده باشد، بهتر است با نگهبان پارک یا پلیس منطقه از پیش در این باره هماهنگ کنید. 



 

مزارع: یکی از اشتیاق آورترین نقاط برای بر پا کردن اردوگاه که در آن اغلب به دوش حمام دسترسی دارید و یا ممکن است به یک وعده غذایی در کنار خانواده دعوت شوید، مزرعه است. کشاورزان معمولن از پذیرفتن یک همنشین شبانه بسیار خوشحال می شوند. 



 
CouchSurfing: کاملن رایگان، دوستانه و کاربردی و با داشتن دو و نیم میلیون کاربر و هم چنان در حال رشد است. کوچ سرفینگ یک شبکه مجازی برای دیدار ها و آشنایی حقیقی افراد و پشتیبانی رایگان اشخاص از یک دیگر است. بهترین راه برای دیدار های محلی مشخص و بدون سردرگمی، لذت بردن از یک تخت نرم و راحت، خوردن غذا های خوش طعم خانگی و استفاده از اینترنت پر سرعت است. یک شیوه باور نکردی برای مدیریت و تحت کنترل داشتن بودجه سفر شما. 



 
Warmshowers: یک انتخاب واضح و بدیهی برای دوچرخه سواران است. معمولن دوچرخه سواران در همه جای جهان مهمان نوازی خود را نسبت به دوچرخه سوارانی که در سفر هستند، ارایه می دهند. 



 
Casa de Ciclistas: کازا دسیکلیستاس یک شبکه مهمان پذیری ارزان / رایگان برای دوچرخه سواران توریستی در آمریکای لاتین است. 



 

سفارت کشور خود: بدیهی ست که این یک گزینه در آخرین لحظات از تلاش شما برای یافتن یک اقامت گاه موقتی ست. اگر لازم است مدت زمانی را در پایتخت کشوری بگذرانید و نمی توانید میزبانی را در کوچ سرفینگ یا وارم شورز بیابید، می توانید یک هم میهن را در محل سفارت کشور تان بیابید. در اغلب موارد سفارت شما را در یافتن چنین میزبانی یاری خواهد رساند! 



مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
سایت رسمی گروه انسانهای سبز

تلگرام رسمی گروه انسانهای سبز

اینستاگرام رسمی دوچرخه سواران اقوام ایرانی

گزارشهای سفرهای دوچرخه سواران اقوام ایرانی

کدهای پیشواز ملی میهنی تلفن همراه اول و ایرانسل و دانلود آهنگ

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 247
  • کل نظرات : 31
  • افراد آنلاین : 3
  • تعداد اعضا : 230
  • آی پی امروز : 146
  • آی پی دیروز : 150
  • بازدید امروز : 393
  • باردید دیروز : 739
  • گوگل امروز : 4
  • گوگل دیروز : 1
  • بازدید هفته : 4,053
  • بازدید ماه : 1,818
  • بازدید سال : 80,937
  • بازدید کلی : 2,220,213
  • هدف ما چیست ؟
    جهت مطالعه اینجا کلیک نمایید

    دوچرخه سواران و کوهنوردان اقوام ایرانی