کارت به کارت
فدراسيون دوچرخه سواري ايران در سال 1326 به رياست استاد ايزدپناه تشكيل گرديد و در زمان اسد بهادر به اوج شكوفائي خود رسيد.
دوچرخه سواراني كه آغاز گر مسابقات دوچرخه سواري بوده اند عبارتند از آقاغفار، نادر خاني ، امين سرور، گل طلب ، مزلقاني ، چيذري ، طلاكش و ابراهيمي .
- استاد احمد ايزدپناه 1329-1326
( کارشناس ورزش در تربیت بدنی و رئیس فدراسیون دو و میدانی)
- صدری ميرعمادي 1330-1329
( خبرنگار روزنامه اطلاعات ورزشی)
- احمد ادب خواه 1331-1330
( کارشناس ورزش و معاونت فرهنگی ورزش سازمان تربیت بدنی )
- منوچهر قره گزلو 1333-1331
( کارمند ارشد دولت )
- احمدادب خواه 1334-1333
( کارشناس ورزش و معاونت فرهنگی ورزش سازمان تربیت بدنی )
- هلاكو رامبد 1335-1334
(رئیس شرکت هواپیمایی آل ایتالیا در تهران)
- اسد بهادر 1339-1335 (تحول دوچرخه سواری در این زمان آغاز شد)
(قهرمان اسبق دوچرخه سواری در کشور فرانسه، محل زندگی در فرانسه و دارای شرکت آنترپوز در ایران)
- سرتيپ وثيق 1342-1339
(افسر راهنمایی و رانندگی، فعال در رشته دوچرخه سواری)
- سپهبد رحيمي 1344-1342
(رئیس راهنمایی و رانندگی و افسر ارتش معروف به رحیم چرخی)
- سرتيپ اسدي 1345-1344
(افسر ژاندارمری، مسئول ورزش ژاندارمری)
- سرهنگ گل تپه 1346-1345
(افسر ژاندارمری، مسئول ورزش ژاندارمری)
- سرهنگ ايرواني 1346-1346
(افسر ژاندارمری، مسئول ورزش ژاندارمری)
- سرتيپ حسینعلی بيات 1350-1346
( افسر ژاندارمری، استاندار کردستان)
- بیژن جهانباني 1357-1350
( کارمند ارشد دولت)
• درسال 1357 بعد از بیژن جهانبانی کمیته ای به نام کمیته فدراسیون دوچرخه سواری با حضور 5 اعضاء (محمد فکری، مرتضی مهاجری، اصغر سمیعی، منوچهر روشن پور و اصغر خدایاری) شکل گرفت . این کمیته تا زمان انتخاب رئیس فدراسیون تصمیم گیری می کردند.
- سرهنگ احمد طلاكش 1360-1358
( پیشکسوت و ریاست تربیت بدنی ارتش در اصفهان)
- منوچهر روشن پور 1363-1360
( پیشکسوت و کارشناس ورزش در آموزش و پرورش)
- سید محمد هاشمي 1366-1363
( کارشناس ورزش در مدارس و رئیس استادیوم آزادی)
- محمد شاه حسيني 1370-1366
( کارشناس ورزش در آموزش و پرورش)
- مهندس اصغر ابراهيمي 1374-1370
(رئیس پتروشیمی شرکت نفت، رئیس مترو )
- مهندس سيد حسين هاشمي 1384-1374
( نماینده مردم میانه در مجلس شورای اسلامی)
- امير رضا واعظي آشتياني 1384- 1388
( ذیحساب شورای شهر)
- علی انصاری 1388
( مدیر عامل مبل و موبایل ایران)
- علی زنگی آبادی از آذرماه 1388 تا اردیبهشت 1391کارشناس سازمان تربیت بدنی)
خسرو قمری از اردیبهشت 1391 تا کنون
تاريخچه دوچرخه سواري
دوچرخه وسيله ای است مكانيكي كه با استفاده از قدرت حركتي پاها به هر شكلي قادر به حركت و جابه جایی است . اين وسيله در ابتدايي ترين شكل در 2300 سال قبل از ميلاد مسيح در كشورهايي همچون چين ، مصر و هند ديده شده و بر روي ديواره غارها نيز اشكالي از آن موجود است .
لفظ دوچرخه از كلمه يوناني به نام KYKLOS گرفته شده و بعدها اين ريشه يوناني در زبان لاتين به كلمه BICYCLE تبديل گرديد ، كلمه پيشوند BI به مفهوم عدد دو و كلمه پسوند CYCLE به معني دايره و به عباراتي طوقه است . به هر صورت اولين دوچرخه شناخته شده رسمي در تاريخ اين وسيله ((سله ريفر)) نام دارد كه از یک تکه چوبي تشكيل شده و با استفاده از پاها در حالتي شبيه به راه رفتن اين وسيله را به طرف جلو و عقب هدايت مي كرده اند . رسما در سال 1690 (سيوارك) فرانسوي لقب اسب چوبي به اين وسيله بدون چرخ را داد و تا سال 1790 وسيله مذكور چوبي را به اشكال مختلفي همچون مار ، اسب ، و ... مي ساختند كه وسيله اي بود مورد توجه كودكان و به عنوان ابزاري براي بازي مورد استفاده آنان قرار مي گرفت . اسبهاي چوبي در فرانسه تكامل بيشتري يافتند ، به نحوي كه با پا به زمين زدن و حالت مشابه راه رفتن سرعت حركتي اين وسيله در سطوح افقي و سراشيبي تا 5 كيلومتر در ساعت ثبت (سله ريفر) شده است . اين تكه چوب افقي در اشكال مختلف در آن زمان مورد توجه اهالي پاريس واقع نگرديد و استقبال شايسته اي از اين وسيله براي براي سنين بزرگسال در فرانسه ذكر نشده است .
تاريخچه تكاملي و تكميل دوچرخه را بر اساس تغيير اين وسيله در زير مشاهده مي فرمائيد .
1816: در اين سال فردي آلماني به نام « وندريز» فرمان را به « سله ريفر » اضافه نمود ولي كماكان با استفاده از حركت پاها بر روي زمين ، حركت آن امكان پذير بوده است ( سرعت به 15 كيلومتر رسيد).
1817: در اين سال دوچرخه كامل تري توسط « براون فون درياس» از شهر كالسروهه ساخته شد، كه داراي يك زين كوچك بود.« دنيس جانسون » يكي از دوچرخه هاي فون درياس را باخود به كشور انگلستان برد تا نمونه هايي از روي آن ساخته و يا آن را تكميل تر نمايد. در اين شرايط و در كنار اين هدف ، او اقدام به برگزاري كلاس هاي آموزشي براي استفاده از اين وسيله نمود و مشتاقان زيادي براي فراگيري اين فن به او مراجعه كردند . كم كم در كشور انگلستان دوچرخه و دوچرخه سواري بعنوان يك سرگرمي محبوب و متداول و جذاب رواج يافت .
1818: يك فرانسوي به نام « بارون ساوربرن » دوچرخه ديگري را طراحي كرده و ساخت . چرخ جلويي اين دوچرخه ، بسيار بزرگ و چرخ عقبي آن كوچك بود و در اين شرايط به چرخ جلويي و بزرگ يك طناب حلقوي به صورت دايره واربسته شده بود كه باكشيدن آن با دست، چرخ جلو به حركت در مي آمد واین وسيله حركت مي كرد . اين نوآوري ، وسيله مذكور را براي دوچرخه سواران به صورت يك مهارت در آورد به نحوي كه بند بازان در سيرك از اين وسيله بعنوان ابزاري تفريحي و سرگرم كننده براي مردم استفاده نمودند .
1821: « لوئيس گوهبر » دوچرخه ديگري را مشابه با دوچرخه ساوربرن ساخت اما به جاي طناب از وسيله اي مشابه با زنجير دوچرخه هاي امروزي استفاده نمود و اين كار موجب شد تا حركت دوچرخه تسهيل گردد.
1834: يك آهنگر اسكاتلندي به نام « مك ميلان» به دوچرخه هاي موجود پنجه ركاب ابتدايي را اضافه كرد تا ديگر احتياجي به فشار پا بر روي زمين نباشد . او در طي 5 سال ، كار جدي بر روي اين وسيله در اشكال ويژه اي همانند كالسكه براي استفاده در مزارع و به جاي اسب انجام داد.
دوچرخه مك ميلان امروزه در موزه شهر لندن در معرض ديد همگان قرار دارد.
1839: اسكاتلندي ديگري به نام « كيرك پاتريك » دوچرخه ركابدار را به شكل كامل تري تهيه و در دسترس مردم قرار داد .
1860: كارخانه دار فرانسوي به نام « پيرميشو» مهندس جواني را به نام « پيرلالمنت » براي تغيير در ساختار دوچرخه استخدام نمود. او قسمت هايي از دوچرخه را كه از چوب ساخته شده بود با لوله هاي آهني تعويض كرده و بخش خارجي چرخ هاي چوبي را با نوارهاي لاستيكي ضخيم پوشانيد .
1861: دوچرخه ساخته شده پيرميشو به نام « ولوسپيديا ولوسي پتل» معروف گرديد. هر چند اين وسيله قديمي نسبت به دوچرخه هاي امروزي وسيله راحتي نبود اما اولين دوچرخه ترمز دار در دوران خود محسوب مي شد ولي از زنجير و دنده در دوچرخه هاي آن زمان گزارشي ثبت نگرديده است .
1862: دوچرخه ولوسي پتل ساخت پيرميشو و پيرلالمنت مورد توجه آمريكائيان واقع شد ، لذا نمونه انتقال يافته به آمريكا را « بون شيكر » نامگذاري كردند . ركاب اين دوچرخه بر روي چرخ جلويي كه بزرگ بود استقرار يافته و عامل حركت این وسیله محسوب مي شد .
1867: در اين سال هنوز طوقه جلو بزرگ تر از طوقه عقب بود و پدال و ركاب به صورت ثابت در چرخ جلو تعبيه شده بودند . طوقه هاي چوبي را در اين زمان با طوقه هاي آهني تعويض كردند لذا وزن دوچرخه ، در حدود 50 كيلوگرم گرديد. نام اين دوچرخه جديد « پني فارتنيك » لقب يافت .
1869: در اين سال اولين مسابقه رسمي در تاريخ دوچرخه سواري و به مسافت 34 كيلومتر از شهر پاريس تا وروان با 333 شركت كننده تدارك ديده شد . شركت كنندگان برتر قادر شدند با دوچرخه هاي جديد ، مسافت مذكور را 3 ساعت و 9 دقيقه طي كنند . اما قبل از این مسابقه، مسابقه ديگري در انگلستان به نام « هندون » درسال 1868 نيز ثبت شده است .
1870 : هنوز تغيير چشمگيري در تكامل دوچرخه روي نداده است . چرخ جلو بزرگ و چرخ عقب هنوز خيلي كوچك مي باشد و براي تسهيل استفاده كنندگان از اين وسيله پله كوچكي را درست در بالاي چرخ عقب تا زين طراحي نموده اند . بهترين زمان ثبت شده در اين سال 30 كيلومتر در ساعت اعلام و ثبت شده است .
1871: يك انگليسي به نام « جيمز استانلي » دوچرخه اي شبيه به « بون شيكر » ساخت كه داراي يك پدال در چرخ بزرگ جلو بود ولي كماكان هنوز چرخ عقب اين وسيله كوچك است .
1873: « هاري لاوسون» بر اساس الهام از نقاشي هاي «لئوناردو داوينچي » چيزي شبيه به زنجير را براي دوچرخه طراحي نمود و براي اولين بار نخستين دوچرخه زنجيردار به بازار آمد. زنجير اين چرخ به طوقه عقب وصل مي شد و با گردش آن توسط فشار پا ، دوچرخه را به حركت در مي آورد اما هنوز لاستيك هاي آن توپر بودند . اين دوچرخه هم اكنون در موزه ميلان ايتاليا موجود است .
1876: « اف .ال.دادز» از دانشگاه كمبريج لندن، دوچرخه ديگري را ساخت كه سرعت متوسط 25 كيلومتر در ساعت را به نام خود ثبت کرده است و در اين زمان ركورد رسمي دوچرخه سواري از اين وسيله گرفته شد.
1879: ابداع ديگري توسط « باب توماس » در جهت افزايش سرعت دوچرخه انجام گرديد.او در مركز چرخ ها وسيله اي مشابه با بلبرينگ هاي امروزي قرار داد تا دوچرخه ، از سرعت بالاتري برخوردار گردد.
1881: در دهه 1880 دوچرخه هاي زنجيردار با اتصال به مركز چرخ عقب و با بلبرينگ به بازار آمد، توليد اينگونه دوچرخه ها، در سال 1881 توسط يك كارخانه چرخ خياطي به صورت سريال انجام گرديد. اين كارخانه چرخ خياطي چرخ عقب و چرخ جلو را به يك اندازه طراحي كرد و انقلابي را در اين وسيله ايجاد نمود.
1885: رسماً توليد دوچرخه در كشورهاي مختلف آغاز گرديد و « پني فارتينگ » 50 كيلوگرمي با كاهش وزني در حدود 10 كيلوگرم هنوز هم مورد توجه همگان قرار داشت . سرعت اين دوچرخه به صورت متوسط 19 كيلومتر در ساعت ثبت شده است . همچنين در سال 1885 اولين مسابقه قهرماني در ايتاليا به مسافت 160 كيلومتر در شهر ميلان برگزار گرديد.
1888: شركت « دانلوپ» لاستيك هاي هوادار را به بازار عرضه نمود كه عمر آن در حدود 5000 كيلومتر اعلام گرديد . در پايان همين سال نيز يك گروهبان به نام « بلفاست» براي كمپاني دانلوپ ، لاستيك هاي تويي و رويي را همانند لاستيك هاي امروزي ساخت . نمونه هاي لاستيك اوليه شركت دانلوپ هنوز هم در موزه « ادينبور» در شهر لندن در معرض ديد همگان قرار دارد.
1892: رسماً خودرو و زنجير فرمان مشخص ، زين مناسب و طوقه به دوچرخه اضافه گرديد اما هنوز هم كماكان قطر طوقه جلويي كمي بزرگ تر از قطر طوقه عقب بوده است . در سال 1892IOC در شهر لندن و با عضويت چندين كشور اروپائي و آمريكايي ايجاد و اولين تشكل هاي دوچرخه سواري شكل گرفت .
1895: بر اساس ارزيابي هاي انجام شده در اين سال ا زهر 27 نفر آمريكايي يك نفر داراي دوچرخه بوده و قيمت اين وسيله در يك قرن پيش با قيمت خريد يك اسب خوب برابري مي كرده است . درسال 1896 با شروع اولين دوره بازي هاي ورزشي المپيك ، رشته دوچرخه سواري نيز به عنوان يكي از رشته هاي ورزشي مستقل و پرطرفدار آن روز ، به جمع رشته هاي ورزشي افزوده و به شكل رقابتي اجرا گرديد.
اولين مسابقه جهاني :
1901: در 16 ماه مه سال 1901 با حضور 20 هزار تماشاگر مسابقات دوچرخه سواري جهان برگزار و « ژالكن» از فرانسه مقام اول و « ميجر تيلور» سياه پوست مقام دوم را كسب نمود.
1904: دومين دوره مسابقات دوچرخه سواري جهاني در اين سال برگزار و 60 دوچرخه سوار در چند مرحله به مسافت 3890 كيلومتر به رقابت پرداختند در اين مسابقه كه به دليل درگيري دوچرخه سواران با هم تيراندازي هوايي توسط پليس انجام شد « موريس گارن » مقام اول را كسب كرد .
اولين مسابقه تور دور فرانسه :
1903: اولين دوره مسابقات دوچرخه سواري دور فرانسه به پيشنهاد روزنامه « اتوپاريس» به مسافت طولاني و در چند مرحله شكل گرفت ، كليه دوچرخه سواران زبده از نقاط مختلف جهان در آن شركت كردند . اين مسابقه در چند مرحله با 60 دوچرخه سوار آغاز و در پايان21 دوچرخه سوار به خط پايان رسيدند و « موريس گارن » مسافت 2428 كيلومتر را در 94 ساعت و 33 دقيقه به اتمام رسانيد .
از سال 1904 به بعد هر ساله مسابقه تور دور فرانسه با مسافت بيشتر و كيفيت بالاتر در زمان معين انجام گرديد.
براي مثال در سال 1903 (اولين دوره ) مسافت مسابقه 2428 كيلومتر و از آن سال به بعد روند روبه افزايش مسافت مسابقه ادامه داشت تا اين كه در سال 1926 مسافت تور دور فرانسه به 5745 كيلومتر رسيد و از آن سال به بعد سعي شد مسافت مسابقه بين 4000 تا 4800 كيلومتر حفظ شود تا اين كه در سال 1979 مسافت مسابقه به كمتر از 4000 كيلومتر و در سال 2003 اين مسافت به 3370 كيلومتر تقليل يافت . لازم به ذكر است اين مسابقه به استثناي سال هاي 1918-1915 و همچنين 1946-1940 در بقيه سالها انجام و در سال 2003 با قهرماني « لانس آرمسترانگ » پايان پذيرفت .
تاكنون 5 نفر به اسامي : ژاك آنكيتل ، هينالت ، ايدوران ، ادي مركس و لانس آرمسترانگ توانسته اند 5 بار قهرمان تور مذكور شوند.
1905: سومين دوره مسابقات تور دورفرانس با حضور 60 دوچرخه سوار با اضافه كردن مسير كوهستاني آلپ به مسابقات در سال 1905 برگزار گرديد كه در پايان حدود24 دوچرخه سوار به خط پايان رسيدند . «لويي تروسيله » معروف به « تروترو» در اين مسابقات به مقام اول رسيد .
1906:چهارمين دوره مسابقات تور فرانسه به مسافت 4450 كيلومتر برگزار و « رندپوتير» مقام اول را كسب نمود.
دوچرخه سواراني كه آغاز گر مسابقات دوچرخه سواري بوده اند عبارتند از آقاغفار، نادر خاني ، امين سرور، گل طلب ، مزلقاني ، چيذري ، طلاكش و ابراهيمي .
- استاد احمد ايزدپناه 1329-1326
( کارشناس ورزش در تربیت بدنی و رئیس فدراسیون دو و میدانی)
- صدری ميرعمادي 1330-1329
( خبرنگار روزنامه اطلاعات ورزشی)
- احمد ادب خواه 1331-1330
( کارشناس ورزش و معاونت فرهنگی ورزش سازمان تربیت بدنی )
- منوچهر قره گزلو 1333-1331
( کارمند ارشد دولت )
- احمدادب خواه 1334-1333
( کارشناس ورزش و معاونت فرهنگی ورزش سازمان تربیت بدنی )
- هلاكو رامبد 1335-1334
(رئیس شرکت هواپیمایی آل ایتالیا در تهران)
- اسد بهادر 1339-1335 (تحول دوچرخه سواری در این زمان آغاز شد)
(قهرمان اسبق دوچرخه سواری در کشور فرانسه، محل زندگی در فرانسه و دارای شرکت آنترپوز در ایران)
- سرتيپ وثيق 1342-1339
(افسر راهنمایی و رانندگی، فعال در رشته دوچرخه سواری)
- سپهبد رحيمي 1344-1342
(رئیس راهنمایی و رانندگی و افسر ارتش معروف به رحیم چرخی)
- سرتيپ اسدي 1345-1344
(افسر ژاندارمری، مسئول ورزش ژاندارمری)
- سرهنگ گل تپه 1346-1345
(افسر ژاندارمری، مسئول ورزش ژاندارمری)
- سرهنگ ايرواني 1346-1346
(افسر ژاندارمری، مسئول ورزش ژاندارمری)
- سرتيپ حسینعلی بيات 1350-1346
( افسر ژاندارمری، استاندار کردستان)
- بیژن جهانباني 1357-1350
( کارمند ارشد دولت)
• درسال 1357 بعد از بیژن جهانبانی کمیته ای به نام کمیته فدراسیون دوچرخه سواری با حضور 5 اعضاء (محمد فکری، مرتضی مهاجری، اصغر سمیعی، منوچهر روشن پور و اصغر خدایاری) شکل گرفت . این کمیته تا زمان انتخاب رئیس فدراسیون تصمیم گیری می کردند.
- سرهنگ احمد طلاكش 1360-1358
( پیشکسوت و ریاست تربیت بدنی ارتش در اصفهان)
- منوچهر روشن پور 1363-1360
( پیشکسوت و کارشناس ورزش در آموزش و پرورش)
- سید محمد هاشمي 1366-1363
( کارشناس ورزش در مدارس و رئیس استادیوم آزادی)
- محمد شاه حسيني 1370-1366
( کارشناس ورزش در آموزش و پرورش)
- مهندس اصغر ابراهيمي 1374-1370
(رئیس پتروشیمی شرکت نفت، رئیس مترو )
- مهندس سيد حسين هاشمي 1384-1374
( نماینده مردم میانه در مجلس شورای اسلامی)
- امير رضا واعظي آشتياني 1384- 1388
( ذیحساب شورای شهر)
- علی انصاری 1388
( مدیر عامل مبل و موبایل ایران)
- علی زنگی آبادی از آذرماه 1388 تا اردیبهشت 1391کارشناس سازمان تربیت بدنی)
خسرو قمری از اردیبهشت 1391 تا کنون
تاريخچه دوچرخه سواري
دوچرخه وسيله ای است مكانيكي كه با استفاده از قدرت حركتي پاها به هر شكلي قادر به حركت و جابه جایی است . اين وسيله در ابتدايي ترين شكل در 2300 سال قبل از ميلاد مسيح در كشورهايي همچون چين ، مصر و هند ديده شده و بر روي ديواره غارها نيز اشكالي از آن موجود است .
لفظ دوچرخه از كلمه يوناني به نام KYKLOS گرفته شده و بعدها اين ريشه يوناني در زبان لاتين به كلمه BICYCLE تبديل گرديد ، كلمه پيشوند BI به مفهوم عدد دو و كلمه پسوند CYCLE به معني دايره و به عباراتي طوقه است . به هر صورت اولين دوچرخه شناخته شده رسمي در تاريخ اين وسيله ((سله ريفر)) نام دارد كه از یک تکه چوبي تشكيل شده و با استفاده از پاها در حالتي شبيه به راه رفتن اين وسيله را به طرف جلو و عقب هدايت مي كرده اند . رسما در سال 1690 (سيوارك) فرانسوي لقب اسب چوبي به اين وسيله بدون چرخ را داد و تا سال 1790 وسيله مذكور چوبي را به اشكال مختلفي همچون مار ، اسب ، و ... مي ساختند كه وسيله اي بود مورد توجه كودكان و به عنوان ابزاري براي بازي مورد استفاده آنان قرار مي گرفت . اسبهاي چوبي در فرانسه تكامل بيشتري يافتند ، به نحوي كه با پا به زمين زدن و حالت مشابه راه رفتن سرعت حركتي اين وسيله در سطوح افقي و سراشيبي تا 5 كيلومتر در ساعت ثبت (سله ريفر) شده است . اين تكه چوب افقي در اشكال مختلف در آن زمان مورد توجه اهالي پاريس واقع نگرديد و استقبال شايسته اي از اين وسيله براي براي سنين بزرگسال در فرانسه ذكر نشده است .
تاريخچه تكاملي و تكميل دوچرخه را بر اساس تغيير اين وسيله در زير مشاهده مي فرمائيد .
1816: در اين سال فردي آلماني به نام « وندريز» فرمان را به « سله ريفر » اضافه نمود ولي كماكان با استفاده از حركت پاها بر روي زمين ، حركت آن امكان پذير بوده است ( سرعت به 15 كيلومتر رسيد).
1817: در اين سال دوچرخه كامل تري توسط « براون فون درياس» از شهر كالسروهه ساخته شد، كه داراي يك زين كوچك بود.« دنيس جانسون » يكي از دوچرخه هاي فون درياس را باخود به كشور انگلستان برد تا نمونه هايي از روي آن ساخته و يا آن را تكميل تر نمايد. در اين شرايط و در كنار اين هدف ، او اقدام به برگزاري كلاس هاي آموزشي براي استفاده از اين وسيله نمود و مشتاقان زيادي براي فراگيري اين فن به او مراجعه كردند . كم كم در كشور انگلستان دوچرخه و دوچرخه سواري بعنوان يك سرگرمي محبوب و متداول و جذاب رواج يافت .
1818: يك فرانسوي به نام « بارون ساوربرن » دوچرخه ديگري را طراحي كرده و ساخت . چرخ جلويي اين دوچرخه ، بسيار بزرگ و چرخ عقبي آن كوچك بود و در اين شرايط به چرخ جلويي و بزرگ يك طناب حلقوي به صورت دايره واربسته شده بود كه باكشيدن آن با دست، چرخ جلو به حركت در مي آمد واین وسيله حركت مي كرد . اين نوآوري ، وسيله مذكور را براي دوچرخه سواران به صورت يك مهارت در آورد به نحوي كه بند بازان در سيرك از اين وسيله بعنوان ابزاري تفريحي و سرگرم كننده براي مردم استفاده نمودند .
1821: « لوئيس گوهبر » دوچرخه ديگري را مشابه با دوچرخه ساوربرن ساخت اما به جاي طناب از وسيله اي مشابه با زنجير دوچرخه هاي امروزي استفاده نمود و اين كار موجب شد تا حركت دوچرخه تسهيل گردد.
1834: يك آهنگر اسكاتلندي به نام « مك ميلان» به دوچرخه هاي موجود پنجه ركاب ابتدايي را اضافه كرد تا ديگر احتياجي به فشار پا بر روي زمين نباشد . او در طي 5 سال ، كار جدي بر روي اين وسيله در اشكال ويژه اي همانند كالسكه براي استفاده در مزارع و به جاي اسب انجام داد.
دوچرخه مك ميلان امروزه در موزه شهر لندن در معرض ديد همگان قرار دارد.
1839: اسكاتلندي ديگري به نام « كيرك پاتريك » دوچرخه ركابدار را به شكل كامل تري تهيه و در دسترس مردم قرار داد .
1860: كارخانه دار فرانسوي به نام « پيرميشو» مهندس جواني را به نام « پيرلالمنت » براي تغيير در ساختار دوچرخه استخدام نمود. او قسمت هايي از دوچرخه را كه از چوب ساخته شده بود با لوله هاي آهني تعويض كرده و بخش خارجي چرخ هاي چوبي را با نوارهاي لاستيكي ضخيم پوشانيد .
1861: دوچرخه ساخته شده پيرميشو به نام « ولوسپيديا ولوسي پتل» معروف گرديد. هر چند اين وسيله قديمي نسبت به دوچرخه هاي امروزي وسيله راحتي نبود اما اولين دوچرخه ترمز دار در دوران خود محسوب مي شد ولي از زنجير و دنده در دوچرخه هاي آن زمان گزارشي ثبت نگرديده است .
1862: دوچرخه ولوسي پتل ساخت پيرميشو و پيرلالمنت مورد توجه آمريكائيان واقع شد ، لذا نمونه انتقال يافته به آمريكا را « بون شيكر » نامگذاري كردند . ركاب اين دوچرخه بر روي چرخ جلويي كه بزرگ بود استقرار يافته و عامل حركت این وسیله محسوب مي شد .
1867: در اين سال هنوز طوقه جلو بزرگ تر از طوقه عقب بود و پدال و ركاب به صورت ثابت در چرخ جلو تعبيه شده بودند . طوقه هاي چوبي را در اين زمان با طوقه هاي آهني تعويض كردند لذا وزن دوچرخه ، در حدود 50 كيلوگرم گرديد. نام اين دوچرخه جديد « پني فارتنيك » لقب يافت .
1869: در اين سال اولين مسابقه رسمي در تاريخ دوچرخه سواري و به مسافت 34 كيلومتر از شهر پاريس تا وروان با 333 شركت كننده تدارك ديده شد . شركت كنندگان برتر قادر شدند با دوچرخه هاي جديد ، مسافت مذكور را 3 ساعت و 9 دقيقه طي كنند . اما قبل از این مسابقه، مسابقه ديگري در انگلستان به نام « هندون » درسال 1868 نيز ثبت شده است .
1870 : هنوز تغيير چشمگيري در تكامل دوچرخه روي نداده است . چرخ جلو بزرگ و چرخ عقب هنوز خيلي كوچك مي باشد و براي تسهيل استفاده كنندگان از اين وسيله پله كوچكي را درست در بالاي چرخ عقب تا زين طراحي نموده اند . بهترين زمان ثبت شده در اين سال 30 كيلومتر در ساعت اعلام و ثبت شده است .
1871: يك انگليسي به نام « جيمز استانلي » دوچرخه اي شبيه به « بون شيكر » ساخت كه داراي يك پدال در چرخ بزرگ جلو بود ولي كماكان هنوز چرخ عقب اين وسيله كوچك است .
1873: « هاري لاوسون» بر اساس الهام از نقاشي هاي «لئوناردو داوينچي » چيزي شبيه به زنجير را براي دوچرخه طراحي نمود و براي اولين بار نخستين دوچرخه زنجيردار به بازار آمد. زنجير اين چرخ به طوقه عقب وصل مي شد و با گردش آن توسط فشار پا ، دوچرخه را به حركت در مي آورد اما هنوز لاستيك هاي آن توپر بودند . اين دوچرخه هم اكنون در موزه ميلان ايتاليا موجود است .
1876: « اف .ال.دادز» از دانشگاه كمبريج لندن، دوچرخه ديگري را ساخت كه سرعت متوسط 25 كيلومتر در ساعت را به نام خود ثبت کرده است و در اين زمان ركورد رسمي دوچرخه سواري از اين وسيله گرفته شد.
1879: ابداع ديگري توسط « باب توماس » در جهت افزايش سرعت دوچرخه انجام گرديد.او در مركز چرخ ها وسيله اي مشابه با بلبرينگ هاي امروزي قرار داد تا دوچرخه ، از سرعت بالاتري برخوردار گردد.
1881: در دهه 1880 دوچرخه هاي زنجيردار با اتصال به مركز چرخ عقب و با بلبرينگ به بازار آمد، توليد اينگونه دوچرخه ها، در سال 1881 توسط يك كارخانه چرخ خياطي به صورت سريال انجام گرديد. اين كارخانه چرخ خياطي چرخ عقب و چرخ جلو را به يك اندازه طراحي كرد و انقلابي را در اين وسيله ايجاد نمود.
1885: رسماً توليد دوچرخه در كشورهاي مختلف آغاز گرديد و « پني فارتينگ » 50 كيلوگرمي با كاهش وزني در حدود 10 كيلوگرم هنوز هم مورد توجه همگان قرار داشت . سرعت اين دوچرخه به صورت متوسط 19 كيلومتر در ساعت ثبت شده است . همچنين در سال 1885 اولين مسابقه قهرماني در ايتاليا به مسافت 160 كيلومتر در شهر ميلان برگزار گرديد.
1888: شركت « دانلوپ» لاستيك هاي هوادار را به بازار عرضه نمود كه عمر آن در حدود 5000 كيلومتر اعلام گرديد . در پايان همين سال نيز يك گروهبان به نام « بلفاست» براي كمپاني دانلوپ ، لاستيك هاي تويي و رويي را همانند لاستيك هاي امروزي ساخت . نمونه هاي لاستيك اوليه شركت دانلوپ هنوز هم در موزه « ادينبور» در شهر لندن در معرض ديد همگان قرار دارد.
1892: رسماً خودرو و زنجير فرمان مشخص ، زين مناسب و طوقه به دوچرخه اضافه گرديد اما هنوز هم كماكان قطر طوقه جلويي كمي بزرگ تر از قطر طوقه عقب بوده است . در سال 1892IOC در شهر لندن و با عضويت چندين كشور اروپائي و آمريكايي ايجاد و اولين تشكل هاي دوچرخه سواري شكل گرفت .
1895: بر اساس ارزيابي هاي انجام شده در اين سال ا زهر 27 نفر آمريكايي يك نفر داراي دوچرخه بوده و قيمت اين وسيله در يك قرن پيش با قيمت خريد يك اسب خوب برابري مي كرده است . درسال 1896 با شروع اولين دوره بازي هاي ورزشي المپيك ، رشته دوچرخه سواري نيز به عنوان يكي از رشته هاي ورزشي مستقل و پرطرفدار آن روز ، به جمع رشته هاي ورزشي افزوده و به شكل رقابتي اجرا گرديد.
اولين مسابقه جهاني :
1901: در 16 ماه مه سال 1901 با حضور 20 هزار تماشاگر مسابقات دوچرخه سواري جهان برگزار و « ژالكن» از فرانسه مقام اول و « ميجر تيلور» سياه پوست مقام دوم را كسب نمود.
1904: دومين دوره مسابقات دوچرخه سواري جهاني در اين سال برگزار و 60 دوچرخه سوار در چند مرحله به مسافت 3890 كيلومتر به رقابت پرداختند در اين مسابقه كه به دليل درگيري دوچرخه سواران با هم تيراندازي هوايي توسط پليس انجام شد « موريس گارن » مقام اول را كسب كرد .
اولين مسابقه تور دور فرانسه :
1903: اولين دوره مسابقات دوچرخه سواري دور فرانسه به پيشنهاد روزنامه « اتوپاريس» به مسافت طولاني و در چند مرحله شكل گرفت ، كليه دوچرخه سواران زبده از نقاط مختلف جهان در آن شركت كردند . اين مسابقه در چند مرحله با 60 دوچرخه سوار آغاز و در پايان21 دوچرخه سوار به خط پايان رسيدند و « موريس گارن » مسافت 2428 كيلومتر را در 94 ساعت و 33 دقيقه به اتمام رسانيد .
از سال 1904 به بعد هر ساله مسابقه تور دور فرانسه با مسافت بيشتر و كيفيت بالاتر در زمان معين انجام گرديد.
براي مثال در سال 1903 (اولين دوره ) مسافت مسابقه 2428 كيلومتر و از آن سال به بعد روند روبه افزايش مسافت مسابقه ادامه داشت تا اين كه در سال 1926 مسافت تور دور فرانسه به 5745 كيلومتر رسيد و از آن سال به بعد سعي شد مسافت مسابقه بين 4000 تا 4800 كيلومتر حفظ شود تا اين كه در سال 1979 مسافت مسابقه به كمتر از 4000 كيلومتر و در سال 2003 اين مسافت به 3370 كيلومتر تقليل يافت . لازم به ذكر است اين مسابقه به استثناي سال هاي 1918-1915 و همچنين 1946-1940 در بقيه سالها انجام و در سال 2003 با قهرماني « لانس آرمسترانگ » پايان پذيرفت .
تاكنون 5 نفر به اسامي : ژاك آنكيتل ، هينالت ، ايدوران ، ادي مركس و لانس آرمسترانگ توانسته اند 5 بار قهرمان تور مذكور شوند.
1905: سومين دوره مسابقات تور دورفرانس با حضور 60 دوچرخه سوار با اضافه كردن مسير كوهستاني آلپ به مسابقات در سال 1905 برگزار گرديد كه در پايان حدود24 دوچرخه سوار به خط پايان رسيدند . «لويي تروسيله » معروف به « تروترو» در اين مسابقات به مقام اول رسيد .
1906:چهارمين دوره مسابقات تور فرانسه به مسافت 4450 كيلومتر برگزار و « رندپوتير» مقام اول را كسب نمود.
.jpg "عجیب ترین دوچرخه های جهان")
عجیب ترین دوچرخه های جهان 
چرخ این دوچرخه، یک چادر مسافرتی است! .jpg "حقایقی جالب درباره دوچرخه سواری")
حقایقی جالب درباره دوچرخه سواری 
تیپ های بدن دوچرخه سوار در دوچرخه سواری جاده 
18 مکان خلاقانه برای اقامت موقت در دوچرخه سواری توریستی 
معرفی انواع سبک های دوچرخه سواری: 
دانستنی های جالب در مورد دوچرخه سواری 
دوچرخه سواری سنگین ترین ورزش دنیا 
نحوه بدست آوردن ضربان ثابت و ماکزیمم 
تاریخچه دوچرخه سواری در جهان 
تاریخچه دوچرخه سواری در ایران 
دوچرخه سواری شاهکار علم فیزیک 
میهمان نوازی ایرانیان
تنظیم یا رگلاژ سیستم دنده ها در دوچرخه 
نحوه تعویض دنده دوچرخه در شرایط گوناگون
پدر سایکل توریست ایران و دوچرخه سوار ایتالیایی در یزد
دوچرخه سواری آرامگاه کورش هخامنشی تا آرامگاه شهید فهمیده
دوچرخه سواری دور ایران بپایان میرسد..jpg "سفرهای نوروزی متحول میشود")
سفرهای نوروزی متحول میشود
هر ایرانی را در هر کجای دنیا دیدید.به او احترام بگذارید.
ضمن خیرمقدم، از شما بزرگواران جهت عضویت در انجمن دعوت بعمل می آوریم.
دوچرخه سوار کشور ترکیه آقای مصطفی یلدیز در تهران
دوچرخه سوار ایرلندی
دوچرخه الکتریکی جدید شرکت «وانموف»، هوشمندترین دوچرخه جهان
دوچرخه سواران انگلیسی جان و عمران
5 جاذبه توریستی برای خودکشی
نقش ورزش پیاده روی در سلامت
اطلاعیه یک
آقای علی کمالی زربند
بهار با بهار رفت
ارزیابی سلامت ورزشکاران زن قبل از مسابقات.jpg "شهری بر روی دوچرخه")
شهری بر روی دوچرخه
میزان علاقه مندی مردم به گردشگری با دوچرخه افزایش یافته است .
معرفی آثار تاریخی و باستانی استان فارس پاسارگاد 