کارت به کارت
با خم شدن به طرف فرمان ، وزن بالا تنه را به جلو متمایل کنید. بهترین وسیله برای این امر شاخ گاوی فرمان است که از آن می توانید به نحو احسن بهره ببرید. برخلاف دوچرخه سواری بر روی سطوح هموار و جادهای آسفالت، هیچگاه در سربالایی های خاکی از روی زین بلند نشوید چرا که این عمل وزن را از روی چرخ عقب برداشته و باعث خلاص چرخیدن چرخ عقب می شود.
پنج مهارت اولیه
۱) حرکت در سربالایی ها:
▪ در سرابالایی ها حالت بدن بدن باید کمی تغییر پیدا کند :
▪ بالا تنه کمی به جلو متمایل می شود.
▪ با پنجه ، رکاب زده و پاشنه را به طرف پائین متمایل کنید .
▪ در سربالایی تند در جلو زین قرار گرفته و رکاب بزنید.
▪ از شاخ گاوی های فرمان استفاده کنید.
▪ از دندهای سبکتر بهره برده و سعی کنید دور پا را بالا برده و آن را در حد ثابت نگه دارید.
▪ به تنفس خود نظم و آهنگ متناسب با حرکت پاها و بدن بدهید .
● حالت ایده ال در سربالایی های تند ، این چنین می باشد:
با خم شدن به طرف فرمان ، وزن بالا تنه را به جلو متمایل کنید . بهترین وسیله برای این امر شاخ گاوی فرمان است که از آن می توانید به نحو احسن بهره ببرید . برخلاف دوچرخه سواری بر روی سطوح هموار و جادهای آسفالت ، هیچگاه در سربالایی های خاکی از روی زین بلند نشوید چرا که این عمل وزن را از روی چرخ عقب برداشته و باعث خلاص چرخیدن چرخ عقب می شود . پیست شما کوهستان و جاده های خاکی بوده و دوچرخه سواری در چنین شرایطی ، نیاز به تکنیکهای خاص خود را دارد که حتما باید آنها را رعایت کنید .
۲) حرکت در سرازیری ها :
در سراشیبی ها یک اصل عمده را هیچگاه فراموش نکنید و آن اینکه تحت هیچ شرایطی نگذارید چرخ عقب دوچرخه شما بلند شود و این میسر نیست مگر با داشتن تجربه و دانش کافی . یکی از پارامترهای مهم و بسیار اساسی که می تواند سرعت شما را در سراشیبی ها به بالا ترین حد ممکن برساند اعتماد به نفس شماست . چه در مورد خود و چه در مورد دوچرخه تان ، تا سر حد امکان با رعایت نکات ایمنی از قبیل داشتن یک کاسکت خوب و استاندارد ، دستکش مناسب ، زانو بند ، ساق بند ، کتف بند ، می توان تا حد زیادی از بروز حوادث جلوگیری کرد . با دارا بودن وسایل فردی فوق همواره باید این یقین را داشته باشید که اگر کنترل دوچرخه را از دست دادید و به زمین اصابت کردید ، هیچ آسیبی شما نخواهد رسید . این اطمینان درونی تنها یکی از عوامل مهم برای دست یافتن به سرعتهای بالا نیست . عامل دوم و مهمتر یک دوچرخه استاندارد و مناسب است . شما همانطور که با رعایت نکات فوق در مورد خود اطمینان پیدا می کنید باید در مورد دوچرخه تان هم اطمینان کامل را داشته باشید تا در هر زمان که اراده کردید ، ترمز کنید و یا بتوانید بدون دغدغه خاطر مانور بدهید .
نکته بعدی که حائز اهمیت است ، داشتن یک حالت ایده آل بدن در سراشیبی هاست که به دلیل جاذبه زمین و زاویه شیب های تند شما نا خود اگاه به طرف جلو متمایل می شوید و این امر سبب وارد آمدن وزن بدن بر چرخ جلو و تمایل مرکز ثقل به طرف جلو ، و در نتیجه باعث از دست دادن کنترل دوچرخه و بالطبع بلند شدن چرخ عقب و از دست دادن کنترل دو چرخه می شود .
دو حالت کلی برای گرفتن فرم مناسب در سراشیبی های تند یعنی سراشیبی های سنگلاخ و ناهموار و سراشیبی های هموار و با شیب تند وجود دارد . در سراشیبی های ناهموار و سنگلاخ هیچگاه بر روی زین ننشینید اولا این امر باعث وارد آمدن شک به باسن شما شده و عوارض جسمی در بر خواهد داشت پس بهترین حالت این است که میله زین را از حد معمول کمی پائین تر بیاورید تا فاصله ای میان زین و باسن ایجاد شود تا شکهای وارده در این فاصله خنثی شود سپس روی پدالها بایستید . باسن را از زین عقبتر قرار دهید ، زانوها را کمی خم کنید و با کشاله ران ، زین را در بر بگیرید . این حالت باعث می شود تا ۱)مرکز تقل شما به عقب متمایل شود . ۲) با قسمت داخلی ران (کشاله ران زین را در بر بگیرید ، در این حالت می توانید کنترل عقب دوچرخه را در اختیار داشته باشید و به طور دائم و مستقیم بر زین فشار وارد آورید تا بر جلو تمایل پیدا نکنید . با زانو و بازوهای خم شده می توانید از شکهای وارده تا حد زیادی جلوگیری کنید . این حالت قدرت مانور شما را به بالاترین حد ممکن می رساند . با رعایت تمامی نکات فوق و دارا بودن بهترین دوچرخه کوهستان باز هیچ دلیلی برای به خطر انداختن جانتان وجود ندارد . دارا بودن تمرکز کامل و یک دید قوی و شناخت نسبی به مسیر و قدرت مانور بالا ، بسیار مهم است .
۳) ترمز گرفتن :
با اینکه جنس ، مدل و نوع ترمز در نگه داشتن و کنترل دوچرخه در سرعتهای بالا بسیار مهم است ولی از آن مهمتر نحوه صحیح استفاده کردن از ترمز می باشد . ترمز جلو بیش از ۷۰% در نگه داشتن چرخ موثر می باشد . نحوه درست استفاده کردن از ان را فرا بگیرید .
● تمرین :
نحوه استفاده با هر دو ترمز - ترمز به فرم ABS - ترمز قبل از پیچ و حرکت - عدم گرفتن ترمز جلو در سنگلاخها
۴) پرش و عبور از موانع کوتاه :
هر مقدار هم که با احتیاط به طرف پائین در حرکت باشید باز با این حال ، پرش امری اجتناب ناپذیر بوده و می بایست برای فرار از خطر ، به سرعت ، حالت پرش به خود گرفته و از روی موانع پرش کنید . پرش در حالتهای مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد . همانند یک سنگ در جلو راه ، عبور از چاله ها ، رد کردن موانع و . . . برای عبور چرخ جلو از مانع یک راه حل بسیار ساده و همشگی وجود دارد و ان بلن کردن چرخ جلو از روی زمین با دستهاست تک چرخ . برای بلند کردن چرخ عقب و بدنه دوچرخه چه راه حلی پیشنهاد می کنید ؟ بدون وجود فیکسها در پنجه رکاب ، شما قادر به سبک کردن چرخ عقب نیستید . فیکسها ی رکاب ، کف پای شما را به پدالها ثابت نگه می دارند.
بهترین حالت دید عمومی حدود ۱۰ متر و دید چرخ جلو ۲ متر است ، اما باز این نیز مانند موارد فوق بستگی تام به نوع مسیر انتخابی شما خواهد داشت چنین دیدی کمک بسیار ی به شما خواهد کرد تا حالت مناسب را نسبت به مانعی که با آن مواجه می شوید به خود بدهید . نقش کمک فنرهای متعددی که بر روی دوچرخه به منظور گرفتن شکها قرار دارد
حائز اهمیت و غیر قابل انکار است ، اما بهترین کمک فنر ممکن ؛بدن خود شماست که با گرفتن حالت مناسب می توانید نیروهای وارده را تا حد زیادی خنثی کند . حالت دستها ، پاها و ستون فقرات نیز بسیار مهم و حیاتی است . چهار عامل ، سرعت شما را در سراشیبی ها به بالا ترین حد ممکن می رساند :
▪ اطمینان به خود از لحاظ بالا بردن نکات ایمنی فردی
▪ اطمینان به دوچرخه تان از لحاظ لوازم و قطعات
▪ داشتن تجربه کافی
▪ حالت صحیح بدن در سرا شیبی های تند
فیکسهای پدال نیز بسیار کمک خوبی خواهند بود چرا که بر شکهای وارده ، خطر در رفتن پا از روی پدالها وجود دارد پس در کارهای جدی از فیکس پدال استفاده کنید .
▪ توصیه : هیچگاه اعتماد به نفس خود را از دست ندهید ، هر لحظه که فکر کردید و وسوسه شدید که زمین خواهید خورد این لحظه ای است که دوچرخه ، شما را به زمین خواهد زد ؛ با یک حالت ستیز و قدرت و نرمی به استقبال سراشیبی ها رفته و به خود تلقین کنید که هرگز تعادل خود را از دست نمی دهید .
۵) دور زدن :
▪ در دوچرخه سواری کوهستان بر خلاف دوچرخه سواری کورسی با عوارض و ناهمواریهای متفاوت و گوناگونی مواجهه هستیم و به همین منظور نمی توان یک نسخه تمام عیار برای کلیه پیچها بیان نمود :
در پیچهای جادهای اسفالت و مسطح همانند دوچرخه سواری کورسی زانوی سمت داخل پیچ را کمی بیرون داده و زانوی مخالف را به طرف داخل فشار می آوریم - در پیچهای خاکی می توان از این روش استفاده کرد و بسته به نوع مسیر می توان پای سمت موافق پیچ را از رکاب خارج کرده و از آن برای تعادل کمک گرفت - اگر اطمینان دارید که از سمت روبرو وسیله به سمت شما تردد نمی کند از کل عرض جاده برای بردن پیچ بهره ببرید . ( در جادهای خاکی ماشین رو مراقب وسط جاده باشید ، بدلیل اینکه در این جاده ها در مسیر های که چرخ اتومبیل هستند جاده کوبیده شده و در وسط خاکی نرم و لغزنده قرار دارد ، حرکت در عرض جاده می تواند خطرناک باشد
▪ پیچیدن با سرعت پایین و شیبهای تند و با زاویه کم را تمرین کنید .
● زمین خوردن :
زمین خوردن در دوچرخه سواری کوهستان امری اجتناب ناپذیر است ؛ بنابراین باید همیشه از آمادگی کامل ذهنی و جسمی برخوردار باشید . چه از لحاظ وسایل ایمنی یا شخصی از قبیل :کاسکت و د دستکش و . . . و چه از بابت آمادگی روحی و جسمی از دست دادن کنترل دوچرخه و اصابت به زمین به چندین عامل مختلف بستگی دارد . مانند ناگهان ترمز گرفتن و تصادف با مانع . . . چیزی که در تمام این حوادث مشترک بوده این است که در اکثر موارد به هنگام زمین خوردن ، دوچرخه سوار در اثر سرعت به جلو پرتاب می شود و در اغلب اوقات فرد مورد نظر دچار آسیبهای می شود که کمترین آنها خراشهای بسیار عمیق جلدی است . شما در این هنگام می توانید با خونسردی و داشتن اعتماد به نفس و رعایت موارد ذیل ، مقدار آسیب وارده به خود را به کمترین مقدار مممکن برسانید.
۱)در هنگام از دست دادن تعادل فرمان و رها و دوچرخه را از خود جدا کنید و سعی نکنید چرخ را همراه خود بیاورید. توضیح :چرا که شما زمانی زمین می خورید که از سرعت بالایی برخوردار باشید و در این مورد اگر شما با دوچرخه تان با هم به زمین برخورد نمایید علاوه بر اصابت با زمین چرخ نیز از سمت بالا با شتاب به شما برخود می کند و آسیب مضاعف خواهید دید
۲)با یک حرکت نیمه چرخشی در فضا سعی کنید که اول کف دست و سپس بازو ، کتف و در نهایت تمام بدن شما با زمین تماس بگیرد .
۳)پس گرفتن شک اولیه با روش ۲ در این قسمت ، چند بار بر روی زمین بچرخید تا تمام سرعت شما به صفر برسد.
۴) سریع از محوطه پیست یا منطقع عبورخیابان و ... خود را به کنار بکشانید و به خسارت وارده به خود و دوچرخه تان بیندیشید !
مزیت عمده روش فوق دراین است که وقتی چرخ جدا می شوید و به زمین اصابت می کنید یک عضو بدن شما ، همانند مچ دست و ...قادر به گرفتن تمام شک وارده نبوده و لازم است با چندین عضو و نیز عمل چرخش گریز از مرکز ، سرعت خود را به صفر برسانید. یکی دیگر از مزیتهای چرخش این است که کشیده شدن بر سطح زمین باعث ایجاد خراشهای در طول بدن می شود ولی با عمل چرخش تا سر حد امکان از بروز این گونه جراحات جلوگیری خواهد کرد .
در انتهای این بحث باید خاطر نشان کرد که عمل چرخش برای مناطق سنگلاخ توصیه نشده و این روش برای مناطق شنی و یا خاک نرم بسیار مناسب بوده و کاربرد خوبی دارد.
با توجه به خطرات بیماری کزاز پیشنهاد می گردد آمپول ضد کزاز که دوره ۶ ماهه دارد تزریق گردیده تا بر اثر زخمی شدن به این بیماری دچار نشویم البته در صورت عدم تزریق و زخمی شدن تا ۶ ساعت می توان با تزریق پیشگیری کنیم .
اجزای دوچرخه
به علت فشار زیادی كه بر دو شاخه جلو وارد می شود و نقش مهمی كه در تعادل دوچرخه ایفاءمی كند ، در ساخت آن دقت زیادی می شود . سوراخها و زوائدی نیز ممكن است روی دو شاخه جلو باشد كه برای نصب ترمز جلو ،باربند ،كیلومتر شمار ،شبرنگ ،دینام و چراغ از آنها استفاده می شود.
تنه : تنه دوچرخه اصلی ترین قسمت دوچرخه و مهمترین ملاك در تعیین كیفیت و كارایی آن است . تنه ها از جهات مختلف قابل تقسیم بندی هستند ، از جمله وزن ،مقاومت و عكس العمل در مقابل انواع نیروها ،اندازه ،كاربرد خاصی كه برای آن طراحی شده اند ،جنس آلیاژ به كار رفته در آنها ،رنگ و هزینه ساخت .
▪ تنه دوچرخه معمولا از قسمتهای اصلی زیر تشكیل می شود :
لوله زین ،میله تنه ، پیشانی ،توپی تنه، میله تحتانی و قسمتی كه معمولا به شكل دو مثلث در عقب تنه قرار دارد و محور چرخ عقب به ان متصل می شود . ممكن است روی تنه سوراخها و زوائدی تعبیه شود، از جمله سوراخهای عبور روكش های ترمز و دنده عوض كن یا سیم آنها ،محل نصب قمقمه ،محل نگهداری تلمبه ،محل نصب ترمز عقب ،نگهدارنده های ترك بند ،شبرنگها ،فنرهای تنه و محل نصب شانژمان گوشواره .
● دو شاخه جلو : دو شاخه جلو شامل دو قسمت اصلی است :قسمت اول كه به شكل دوشاخه است و از دو طرف محور چرخ جلو را می گیرد ؛ قسمت دوم كه به وسط این دوشاخه متصل می شود و داخل پیشانی تنه قرار می گیرد .
به علت فشار زیادی كه بر دو شاخه جلو وارد می شود و نقش مهمی كه در تعادل دوچرخه ایفاءمی كند ، در ساخت آن دقت زیادی می شود . سوراخها و زوائدی نیز ممكن است روی دو شاخه جلو باشد كه برای نصب ترمز جلو ،باربند ،كیلومتر شمار ،شبرنگ ،دینام و چراغ از آنها استفاده می شود .
● كزپی فرمان : كرپی فرمان یا از جوش دادن دو میله یا به شكل یك پارچه ساخته می شود . كرپی فرمان دو پیچ دارد كه یكی كرپی را به دو شاخه جلو وصل می كند و دیگری نگهدارنده میله فرمان است .
● فرمان : مانند دیگر ماشین های مكانیكی ،برای كنترل حركت دوچرخه بكار می رود . فرمان در دوچرخه های كورسی دارای دو انحنای نیم دایره در دوطرف است و این امكان را به دوچرخه سوار می دهد كه در حالت فشار روی دوچرخه خم می شود . فرمان در دوچرخه های كوهستان به شكل صاف یا با انحنای كم است كه به دوچرخه سوار كمك می كند در حالت راحت تری روی زین بنشیند . عرض فرمان در دوچرخه های كورسی برای كم كردن مقاومت هوا كمتر است و در دوچرخه های كوهستان برای تعادل بهتر در سرعتهای كم ،بیشتر است .
● زین و میله زین : هر چه استفاده دوچرخه سوار از دوچرخه بیشتر باشد اهمیت زین بیشتر می شود . معمولا افرادی كه به شكل تفریحی ،مثلا هفته ای یكبار حدود یكی دو ساعت ،از دوچرخه استفاده می كنند متوجه تفاوت زینها نمی شوند ،ولی برای افرادی كه دوچرخه به عنوان وسیله نقلیه یا مسابقه استفاده می كنند این مسئله بسیار مهم است . زینها با توجه به نوع فعالیت دوچرخه سوار و بدن وی ساخته و انتخاب می شوند . میله زین نیز از یك طرف داخل لوله زین محكم می شود و از طرف دیگر به زین متصل است كه توسط پیچ متصل به تنه ،ارتفاع آن تنظیم می شود. با پیچ متصل به زین ،عقب و جلو بودن و زاویه زین نسبت به افق و راستای تنه تنظیم می شود .
● میل توپ تنه :معمولا جنس آن سخت و توپر است ؛به دلیل اینكه فشار زیادی بر آن وارد می شود ،حساسیت زیادی دارد و اگر دچار آسیبی شود باید آنرا تعویض كرد . احتمال دارد میل توپ تنه در محل قرار گرفتن ساچمه ها خورده شود یا از تقارن حول محور افقی دوران خارج گردد یا در محل اتصال به قامه ها آسیب ،ببیند .
● قامه ها : قامه چپ به میل توپ تنه متصل است و قامه راست علاوه بر میل توپ تنه ،به نگهدارنده طبقها كه به شكل سه پره یا پنچ پره است متصل است . هر چه طول قامه كوتاهتر باشد دوچرخه سوار می تواند دور پای بالاتری داشته باشد ؛در عوض باید نیروی بیشتری به پنجه ركابها وارد كند .
● طبق ها سینی ها : در دوچرخه های كورسی ،دو طبق متوسط و بزرگ وجود دارد . هنگام دوچرخه سواری هر چه طبق مورد استفاده بزرگتر باشد ،سرعت بیشتر و دور پا كمتر می شود . طبقها می توانند به شكل دایره یا منحنیهای دیگری باشند كه انتقال بهینه نیرو به زنجیر را ممكن كنند . معمولا برای آسان شدن تعویض سینی ها ،شكل بعضی دندانه ها با بقیه متفاوت است .
● پنجه ركابها : پنجه ركابها دارای یك محور اصلی هستند كه حول آن می گردند . در دو طرف پنجه ركابها دو سری ساچمه خور وجود دارد كه باعث چرخش آسان ركاب دور محور می شوند و روی هر محور پنجه ركاب یك پیچ وجود دارد تا داخل قامه محكم شود . پیچ پنجه ركاب راست ، راست گرد است و پیچ پنجه ركاب چپ،چپ گرد ؛یعنی برعكس پیچهای معمولی سفت می شود و برای اینكه تعمیر كاران و مونتاژكاران به اسانی پنجه ركابهای چپ و راست را از هم تشخیص دهند ،روی پنجه ركاب راست حرف R (Right) و روی پنجه ركاب چپ حرف L (letf ) نوشته شده است.
● زنجیر :زنجیر نقش مهمی در اتلاف یا صرفه جویی در انرژی دوچرخه سوار به عهده دارد . روان بو دن زنجیر به جهت كاهش اتلاف انرژی و مقاوم بودن آن در برابر نیروهای كششی از مشخصه های زنجیر است .
● خودروها : برای ایجاد مزیت مكانیكهای متفاوت در شیب یا كفی ،در دوچرخه های كورسی بین پنج تا هفت عدد و در دوچرخه های كوهستان بین شش تا هشت عدد خودرو در نظر گرفته می شود . صفحات خودرو در یك جهت از كوچك به بزرگ از بیرون به سمت توپی چرخ روی استوانه محكم می شوند و استوانه نگهدارنده روی استوانه ای دیگر در یك جهت هرز می گردد و در جهت دیگر با خارهایی ثابت می شود و نیرو را به استوانه زیرینم انتقال می دهد . بین دو استوانه ،دو سری ساچمه وجود دارد كه باعث می شود خودرو در جهت عكس به راحتی بگردد . معمولا برای آسان شدن تعویض دنده ،شكل بعضی دندانه های خودرو با بقیه تفاوت دارد .
●طبق عوض كن : نیرویی كه از سیم دنده به طبق عوض كن وارد می شود ،محل عبور زنجیر را كه مانند راهرویی است جابجا می كند . معمولا برای انداختن زنجیر روی طبق بزرگ از نیروی كششی سیم دنده استفاده می شود و برای انداختن زنجیر روی طبق كوچك با تغییر موقعیت دست دنده و شل شدن سیم ،ازنیروی ذخیره شده در فنری كه داخل طبق عوض كن وجود دارد استفاده می شود . طبق عوض كن یك بست تنه دارد كه محل قرار گرفتن آن را روی تنه تعیین می كند . طبق عوض كن دارای دو پیچ تنظیم است كه محدوده جابجایی راهرو طبق عوض كن را تعیین می كنند و تنظیم درست آنها نقش مهمی در درست كار كردن طبق عوض كن دارد .
● شانژمان : شانژمان علاوه بر تعویض خودروی درگیر ،وظیفه كشش زنجیر را بر عهده دارد و همین امر باعث شده تا یك فنر دیگر و دو قرقره برای عبور زنجیر به دستگاه شانژمان اضافه شود . محل نصب شانژمان یا روی محور چرخ عقب است كه بابار كردن چرخ باز می شود یا درمحل تعبیه شده ای روی شاخه عقب مشهور به گوشواره . شانژمان نیز مانند طبق عوض كن دارای دو پیچ تنظیم است .
● دسته دنده ها : دسته دنده ها ، شانژمان و طبق عوض كن را كنترل می كنند و عموما دو نوع هستند : دسته دنده های جفت ،دسته دنده های جدا . دسته دنده های جفت كه در دوچرخه های كورسی به كار می روند ،روی تنه یا كرپی فرمان نصب می شوند . در این نوع دسته ها ،تنظیم مكان زنجیر روی طبق یا خودرو را دوچرخه سوار انجام می دهد و به مهارت او وابسته است . در این حالت گوش دوچرخه سوار باید به صدای جابجایی زنجیر روی خودرو و طبق، و صدایی كه ناشی از تنظیم نبودن شانژمان یا طبق عوض كن است خیلی حساس باشد ؛زیرا تنظیم غلط منجر به اتلاف انرژی و خوردگی راهرو زنجیر ها می شود . در نوع دوم ،دسته دنده طبق عوض كن و دسته دنده شانژمان جدا از هم هستند و در كنار ترمزها ،روی ترمزها یا انتهای دسته فرمان قرار دارند . دراین نوع ،به علت چرخش پله ای دسته دنده ها نیازی نیست كه دوچرخه سوار آنها را تنظیم كند و با تغییر مكان دسته از یك پله به پله دیگر دنده مناسب را انتخاب می كند ؛ و تنها در صورتی كه تنظیم آن به هم بخورد ،با شل یا سفت كردن مهره های نگهدارنده روكش سیم ، می توان آنها را تنظیم نمود .
● چرخها : هر چرخ دوچرخه حدودا شامل ۱۱۰ قطعه است :لاستیك رویی ،لاستیك تویی ، سوزن باد ،مهره نگهدارنده والف ،مهره نگهدارنده سوزن ، ساچمه سوزن یا كرمك ،حلقه كش داخل حلقه ، پره ها )۳۶ قطعه ( ،سرپره ها )۳۶ قطعه(،توپی ،میل توپ ،ساچمه ها )قطعه ۱۸ = ۹*۲ ( ،گیوها)۲ قطعه (،مهره های نگهدارنده گیو )۲ قطعه ( ،واشرها )۲ قطعه(،مهره های نگهدارنده توپی یا ضامن (۲ یا ۸ قطعه ) .
گیو و مهره نگهدارنده ،هر دو روی میل توپ قرار می گیرند و مهره نگهدارنده گیو از شل و سفت شدن گیو جلوگیری می كند ؛زیرا اندكی سفتی و شلی گیو روی ساچمه ها باعث خوردگی ساچمه ها ،كاسه های ساچمه ها یا خود گیو ها خواهد شد . میزان سفتی پره ها تعیین كننده اتلاف نیرو در انتقال به زمین است . البته پره اه را نمی توان بیشتر از حد سفت كرد ،ولی پره شل قطعا با عث اتلاف انرژی دوچرخه سوار است . فرق بین چرخ عقب و جلو در قطر ساچمه ها و توپی ها ،طول توپی ها ،شیوه پره بندی و داشتن رزوه روی توپی عقب برای بستن خودرو است
● دستگاه ترمزها : هر كدام از ترمزها شامل دسته ترمز ،كتی ترمز ،روكش سیم ترمز، بستهای روكش ،سیم ترمز ،اهرمهای نگهدارنده لقمه ها ، لقمه ترمز ها ، محور نگهدارنده اهرمها و فنر است . هنگامی كه ترمز می گیرید سیم ترمز كشیده می شود و لقمه ها از دو طرف حلقه چرخ را می گیرند و باعث كم شدن سرت می شوند . عنگامی كه دسته ترمز را رها می كنید ،فنر داخل دستگاه ترمز ،لقمه ها و در نتیجه سیم ترمز را به حالت اولیه بر می گرداند .
▪ ترمز ها دو نوع هستند :ترمزهای با محور مشترك كه دو اهرم نگهدارنده لقمه ها روی یك محور می گردند ؛ترمزهای با محور جداگانه كه در این حالت هر اهرم روی یك محور می گردد . این محور ها روی دوشاخه كار گذاشته می شوند . امنیت و قدرت ترمزهای نوع دوم كه به ترمز چكشی مشهورند بیشتر است و معمولا ترمزدوچرخه های كوهستان چكشی ، و ترمز دوچرخه های كورسی از نوع اول است .
رشته های دوچرخه کوهستان
در اینجا به مدلهای رایج دوچرخه اشاره می کنیم و سپس به مدلهای خاص دوچرخه کوهستان که برای همان رشته طراحی شده و مورد استفاده علاقه مندان این رشته قرار می گیرد .
در اینجا به مدلهای رایج دوچرخه اشاره می کنیم و سپس به مدلهای خاص دوچرخه کوهستان که برای همان رشته طراحی شده و مورد استفاده علاقه مندان این رشته قرار می گیرد .
● دوچرخه شهری :
این دوچرخه از انواع رایجی هستند که در گذشته بوده و همکنون در بسیاری از شهرها مورد استفاده قرار می گیرد مشهور به دوچرخه لحاف دوزی به خصوص در یزد و اصفهان و شمال و . . . البته مدلهای جدید آنها بسیار شبیه دوچرخه کوهستان بوده از خصوصیات این دوچرخه ها بدون دنده بودن آنها است که استفاده از آنها را در خیابانهای بدون شیب امکان پذیر می سازد البته افرادی هستند که مسیر های شیبدار را هم از آن استفاده می کنند ولی زور بازو و انرژی فراوان می طلبد . از دیگر خصوصیات این دوچرخه ها داشتن گلگیر جهت آبهای جاری در خیابانها و باران می باشد و یا سبد بر روی دوچرخه و زین پهن و بزرگ که همگی اینها می تواند باعث سنگین شدن دوچرخه شود . در مدلهای جدید از دنده استفاده شده که برای شهر تهران با توجه به شیب دار بودن شهر مدل بدون دنده توصیه نمی شود . همین شیب تهران سبب استقبال کم ساکنین از دوچرخه شده !
● دوچرخه های توریستی و هایبرید :
این دوچرخه ها ما بین کورسی و کوهستان می باشد به طوری که لاستیک آنها کمی از کورسی کلفتر و از کوهستان نازکتر و دارای عاج کمتر به جهت کاهش اسطکاک با جاده می باشد . در مدلهای توریستی در جلو و عقب دارای کیف و گلگیر می باشد . فرمان و سیستم دنده آنها نزدیک به دوچرخه کوهستان می باشد . این دوچرخه ها برای جادها آسفالت فوق آلعاده می باشد و به گونه طراحی شده که در جاده های خاکی بدون سنگلاخ و شیب هم به توان استفاده کرد . برای افرادی که علاقه مند به رکاب زدن طولانی می باشند و علاقه ای به رکاب زدن در جادهای خاکی ندارند این مدل ها فوق العاده هستند به خصوص برای دور به دنیا یا اروپا با دوچرخه از این مدلها باید استفاده کرد .
● دوچرخه های کورسی جاده یا مسابقه ای :
این مدل دوچرخه به سبب نازکی لاستیکها که اصطکاک با زمین را کم می کند و فرمان پائین که اصطکاک با هوا و باد کم می کند به سبب فرم قرار گرفتن دوچرخه سوار که خم می شود . مناسب جاده های آسفالت می باشد که به راحتی سرعت گرفته و می تواند به سرعت از مکانی به مکان دیگر بروید البته باید مراقب شیار و شکافها و چالها موجود در جاده باشید که در ایران این چالها کم نیستند زیرا کوچکترین شکاف جاده طوقه های این چرخها ضربه دیده و کج می شود . مسابقات زیادی هر ساله در دنیا برگزار می گردد که مشهور ترین آنها تور دو فرانس می باشد و قهرمان افسانه آن لانس آرمسترانگ می باشد . در ایران نیز به سبب مدال آوری این رشته در عرصه بین الملل به آن بیش از دوچرخه کوهستان بها داده می شود به طوری که بیشتر برنامه ها فدراسیون دوچرخه سواری مربوط به کورسی می شود و دوستان و جوانان علاقه مند به کسب مقام گاه از دوچرخه کوهستان به سمت این رشته می روند .
● دوچرخه های تریال :
این دوچرخه ها برای حرکات نمایشی استفاده می شود جهت پرش از پله ها و موانع در شهرها بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد از خصوصیات این دوچرخه ها این است که از لحاظ سایز به دوچرخه بچه گانه شبیه است طوقهای کوچک و بسیار مقام از نکات برجسته این دوچرخه ها است . بدون دنده می باشد و زین آن بسیار پائین می باشد تا در حرکات اکروباتیکی بتوان بهتر کنترل کرد .
● دوچرخه های کوهستان (MTB) :
دارای ۳ مدل مشهور می باشد که این دوچرخه ها دارای لاستیک زخیم و عاجدار می باشند که باعث بالا رفتن اصطکاک با زمین و حرکت بهتر در محیطهای کوهستانی شده و فرمان صاف که سبب کنترل بهتر به سبب دید بهتر و کمک فنر که ضربه ها را بگیرد و دنده های زیاد که بتواند در شیب های تند با کمک آن بالا برویم . و ترمزها مقاوم که در سراشیبی ها کوهستان عملکرد خوبی داشته باشد.
● کراس کانتری( XC ):
این رشته به سربالائی رو بودن مشهور است و جز یکی از پر طرفدارارترین مدلها دوچرخه کوهستان می باشد از ویژگیهای منحصر به فرد آنها سبکی و دارا بودن کمک فنر در جلو دوچرخه و زین باریک و دنده های زیاد می باشد که به راحتی شیبها را طی کرده و زین باریک در مسافتهای طولانی موجب اذیت فرد نشود و کمک جلو ضربها را بگیرد البته کمک وسط سبب اتلاف انرژی فرد در سریالای می شود ولی برای سر پائین فوق العاده است به تازی کمکهای وسطی آمده که قابلیت قفل شدن دارد که می توان در سربالائی قفل و در سرپائینی باز کرد ولی قیمتش کمتر از صد هزار تومان نمی باشد . این مدل کاربردهای شهری نیز داشته و می توان در شهر برای انجام کارها و روزهای تعطیل در کوهستان استفاده کنیم . به تازگی ترمزهای دیسک سبک نیز برای آنها طراحی شده تا بعد از هر صعود برای فرود بتوان از سر پایئنی لذت بیشتر ی برد ، البته دیسک روغنی هم سبکتر و دارای عملکرد قوی تر از ترمزهای دیسک سیمی آن می باشد .
● دانهیل ( DH ) :
این رشته به سرپاینی رو بودن مشهور است و ویژگیها خاص دوچرخه های این رشته مقاوم بودن و در نتیجه سنگین بودن آنها است که در سراشیبی ها کنترل آن به سبب سبک بودن از دست فرد خارج نشود و ترمزها قوی دیسک روغن که سریع متوقف شود و لاستیکها پهن که سطح اصطکاک بالا برود و معمولا تک طبق می باشد چون جهت بالا رفتن طراحی نشده و کمک در وسط دوچرخه و جلو دوچرخه با قابلیت بازی بالا که در فرودها چند متری قابلیت داشته باشد و از همه مهمتر تنه محکم که بر اثر سرعت بالا و فرودها چند متری نشکند . با این دوچرخه ها از سر بالای نمی توان بالا رفت و باید پیاده یا با ماشین به بالای کوه رفته و لذت سرعت در سرپاینی ها و عبور از موانع و سنگلاخها را ببرید . این رشته برای کسانی که جسارت بالا داشته و عشق سرعت و یا حضور در مسابقات را دارند مناسب است و در سرعت به اسکی شبیه می باشد البته لباسها ی خاص خود را دارد که به سبب زمین خوردن فرد آسیب نبیند . به سبب استحکام کلی ای دوچرخه ها باید از جنسها مرغوب استفاده شده باشد بنابراین قیمت بالای دارند از هشتصد هزار تومان به بالاتا ۴ یا ۶ میلیون تومان هم می رسد.
● فری راید (Freeride ):
ما بین کراس کانتری و دانهیل است و مناسب تورها و گشت گذار در طبیعت دارای هر دو کمک فنر در جلو وسط دوچرخه می باشد و وزنی کمی سنگین تر از کراس کانتری می باشد . و کاربردهای دو مدل را به طور متوسط دارا می باشد
دوچرخه سواری، ورزشی مفید
دوچرخه سواری یکی از بهترین ورزشهاست که متاسفانه این روزها در کشور ما کمتر مورد توجه قرار می گیرد. این ورزش به غیر از تاثیرات مستقیم برروی سلامتی انسان همچنین فواید زیست محیطی را همراه است که باعث سلامتی بیشتر جامعه طی دراز مدت می شود. به نظر می رسد که دوچرخه - این وسیله نقلیه کلاسیک - در کشورهای پیشرفته و مدرن کاربرد بیشتری دارد تا در کشورهایی نه کاملا پیشرفته نظیر ایران. برای مثال در اکثر کشورهای اروپایی دوچرخه دارای ارزشی مثل یک ماشین سواری (و حتی بیشتر) است. در این کشورها برخی از دوچرخه ها (نسبت به مدل و کاراییشان) گاها" از خودروهای مدل بالا نیز گرانترند. این ارزش به دلیل قابلیتهایی نظیر حمل و نقل آسان، ورزش آسان و بی ضرر بودن برای محیط زیست است. دوچرخه سواری همیشه به عنوان ورزشی ساده برای تمام سنین پیشنهاد می شود. این ورزش می تواند هم سبک انجام شود و هم سنگین. برای انجام ورزش دوچرخه سواری لازم نیست که شخص مثلا" تمریناتی خاص را انجام دهد و یا موقعیت فیزیکی آن از شرایطی خاص برخوردار باشد. در این ورزش بیشتر عضلات پاها در حرکت خواهند بود. که این عمل باعث بالابردن استقامت بدن می شود. البته کمر و سیستم تنفسی انسان نیز تحت تاثیر قرار می گیرند. انواع دوچرخه تا به حال انواع مختلفی از دوچرخه ارایه شده است که البته دو نوع مهم آن، نوع کراس (Cross) و کوهستان (Mountain) هستند. نوع دیگری که طرفدار زیادی هم دارد نوع BMX است که البته این نوع معمولا برای تفریحات به اصطلاح Extreme (غیر عادی) - نظیر حرکات نمایشی استفاده می شود. به هر حال اگر شما این وسیله را برای ورزش روزانه و یا وسیله ای نقیله انتخاب می کنید، بهتر است نسبت به کارایی خود یکی از دو نوع کراس یا کوهستان را برگزینید. نوع کراس یا به قول خودمان کورسی، نوعی است که برای جاده و یا مسیرهای صاف استفاده می شود. کراس معمولا دارای چرخه های نازک و بدنه ای سبک است. استفاده از نوع کراس باعث می شود تا نیروی کمتری صرف حرکت گردد. از کراس معمولا برای شتاب بیشتر استفاده می شود. فرمان کراس که معمولا شکلی رو به پایین دارد در دو حالت قابل هدایت است. این قابلیت باعث می شود تا راننده در دوحالت - نسبت به شتاب لازمه - دوچرخه را براند. البته بعضی از مدلهای کراس دارای فرمانی صاف هستند. اما نوع دیگر یعنی کوهستان معمولا برای مسیرهای کوهستانی و پر فراز و نشیب استفاده می شود. این نوع دوچرخه معمولا دارای لاستیک هایی پهن و بدنه ای مستحکم است، که این موضوع به دلیل بالابردن استقامت در مسیرهای کوهستانی و غیر صاف می باشد. فرمان نوع کوهستان نیز معمولا صاف یا دارای شاخکهای رو به بالا (و یا پایین) است که این موضوع باعث کنترل دوچرخه در دوحالت عادی و استقامتی می شود. البته نوع دیگری از دوچرخه نیز وجود دارد که اصطلاحا" به آن نوع شهری گفته می شود. این نوع دوچرخه، تقریبا دارای خصوصیاتی بین کراس و کوهستان است. نوع شهری معمولا برای استفاده در شهر و جنگل کاربرد دارد. انتخاب نوع دوچرخه بستگی به کارایی و علاقه شما دارد. برای مثال اگر می خواهید برای مسابقات سرعتی دوچرخه سواری کنید، نوع کراس پیشنهاد می شود. یا اگر می خواهید استفاده روزمره از این نوع دوچرخه داشته باشید و مثلا سرکار رفته یا هر از گاهی به بیرون از شهر نیز بروید پیشنهاد ما دوچرخه نوع کوهستان یا شهری است . ایمنی توجه داشته باشید که یکی از مسایل مهم در این ورزش، ایمنی آن است. سعی کنید به هنگام دوچرخه سواری در هر حال از وسایل ایمنی آن مثل کلاه، زانو بند و آرنجبند استفاده کنید. اگر از زانو بند و آرنجبند به دلایلی نمی توانید استفاده کنید، حداقل خود را به کلاه ایمنی دوچرخه سواری مجهز کنید. البته در مسابقات و یا دوچرخه سواری در کوهستان استفاده از تمامی تجهیزات ایمنی لازم است. اگر در شهر دوچرخه سواری می کنید، سعی کنید که در مسیرهای مشخص شده برای دوچرخه برانید. اگر چه در کشور ما این مسیرها معمولا کم بوده و یا اصلا وجود ندارند. دوچرخه خود را هر از گاهی کنترل بدنه ای و یا به اصطلاح آچارکشی کنید. از لاستیکهای خود مطمین باشید و بادهای تیوپ را همیشه کنترل کنید. معمولا دوچرخه ها دارای جعبه ابزار و وسایل ابتدایی کمکهای اولیه هستند. اگر دوچرخه تان این وسایل را ندارد، سعی کنید این وسایل را در کیف یا کوله خود بهمراه داشته باشید. اگر در شب می رانید، شب نما ها یا چراغهای دوچرخه را جهت عملکرد درست بررسی کنید. همچنین از لباسهای روشن استفاده کنید. تغذیه معمولا قبل از دوچرخه سواری غذای سبک توصیه می شود. اگر مدت دو چرخه سواری شما طولانی است یا در مسابقه ای قصد شرکت دارید حتما غذای سبک و نسبتا کم بخورید. چون ممکن است که فشاری که این ورزش در شرایط سنگین به بدن می آورد باعث حال بهم خوردگی شود. همیشه آب به همراه داشته باشد. اکثر دوچرخه ها مجهز به قمقمه آب هستند. این ورزش معمولا آب بدن را کم می کند. پیشنهاد می شود تا آب معدنی بنوشید چون املاح معدنی برای بدن در حین ورزش مفید هستند. نوشیدنی های قندی نیز مفید هستند چراکه در حین انجام دوچرخه سواری، بدن قند نیز سوخت می کند. البته سعی کنید که بعد از اتمام ورزش از نوشیدنی های قندی استفاده کنید نه در حین دوچرخه سواری. اگر مسیر زیادی را طی می کنید، می توانید از تغذیه های کوچک و پر انرژیی که راحت خورده می شوند استفاده کنید. برای مثال شکلات یا خرما. تغذیه هایی مثل بیسکویت توصیه نمی شوند چراکه ممکن است در گلو گیر کنند. اگر این ورزش را به طور متناوب پی گیری می کنید، پیشنهاد می شود تا برای تغذیه و موارد دیگر آن با پزشک یا مشاور پزشکی خود حتما مشورت کنید.
با سپاس از آقای ترابی
میهمان نوازی ایرانیان
تنظیم یا رگلاژ سیستم دنده ها در دوچرخه 
نحوه تعویض دنده دوچرخه در شرایط گوناگون
پدر سایکل توریست ایران و دوچرخه سوار ایتالیایی در یزد
دوچرخه سواری آرامگاه کورش هخامنشی تا آرامگاه شهید فهمیده
دوچرخه سواری دور ایران بپایان میرسد..jpg "سفرهای نوروزی متحول میشود")
سفرهای نوروزی متحول میشود
هر ایرانی را در هر کجای دنیا دیدید.به او احترام بگذارید.
ضمن خیرمقدم، از شما بزرگواران جهت عضویت در انجمن دعوت بعمل می آوریم.
دوچرخه سوار کشور ترکیه آقای مصطفی یلدیز در تهران
دوچرخه سوار ایرلندی
دوچرخه الکتریکی جدید شرکت «وانموف»، هوشمندترین دوچرخه جهان
دوچرخه سواران انگلیسی جان و عمران
5 جاذبه توریستی برای خودکشی
نقش ورزش پیاده روی در سلامت
نحوه بدست آوردن ضربان ثابت و ماکزیمم.jpg "چه موقع باید پیاده روی کنیم؟")
چه موقع باید پیاده روی کنیم؟
ایستگاه مترو در میان ناکجاآباد 
دوچرخه سواری و آسیب های زانو
چهل سئوال مهم خواستگاری
عجایب هفتگانه جهان باستان
میزان علاقه مندی مردم به گردشگری با دوچرخه افزایش یافته است .
تدوین طرح عملیاتی توسعه و تقویت گردشگری داخلی